"Nie słyszę…"

Z jakim dźwiękiem kojarzy nam się muzeum? Oczywiście z ciszą. Ta cisza była codziennością Anny. Pobudzała jej zmysły, prowadząc do odległych światów, których pozostałością są muzealne eksponaty. Kiedy posłuchałyśmy z Magdą tych dwóch minut opowieści o tęsknocie za ciszą, nie miałyśmy wątpliwości, że chcemy usłyszeć więcej. I że bardzo chcemy poznać Annę.

Opowieść Szymona dała mi sporo pozytywnej energii. Kiedy jej słuchałam, miałam wrażenie, jakbym towarzyszyła mu za kulisami, tuż przed wyjściem na scenę. Gdy zamknęłam oczy, słyszałam bardzo wyraźnie pochrząkiwania publiczności. I nagle ja również odczułam wielki brak.  Przede wszystkim głośnego śmiechu przyjaciół, których nie widziałam od tygodni…